שלמה שפירא
משהו על הסרט "אני לא" / שחקן - אורן לוי / במאי - תומר הימן
סרט מצויין שחייב כל אחד לראותו, סרט קשה, אך יש שכר בצדו.
"אני לא" / מי "אני לא" / למה "אני לא"
אומר נער שתהום פעורה נמצאת ברגע שהבין שהוא ילד מאומץ. מה שמוליד גורל זה מן "אללה" ומה שמוליד אדם מן "טעות וחוסר הבנה"
אומר זאת מישהו שמשהו בוער בעצמותיו, שצונמי עובר בגילו הרך, כי הוא מוכן להשלים עם הגנטיקה, אך הסוציולוגיה והפסכילוגיה מקשים עליו מאוד.
הוא - בעד מסגרת, אבל לא בעד חניקה ממסגרת.
הוא - מישהו שלא מבין איך ליצור קשר בין גוף לנשמה, איך ליצור קשר בין דמעות לעיניים ונמצא בסיפור משפחתי סבוך ואנושיות סביבתית כואבת ומרגשת, למרות שההורים המאמצים עושים הכול למענו והוריו הביולוגיים מכים על חטא שעזבו אותו לנפשו, אך לאחר שנים מוכנים לקבלו באהבה.
גיבור הסרט מחליט לתעד עצמו על ידי צילום ותיעוד זה חשוב קודם כל לעצמו וחשוב גם שאחרים לא יחוו כמוהו
כי כל אדם אחר במצבו, עלול לא למצוא תשובת מזור לעצמו כמוהו
בדגש - "אני בן אדם רגיל ואתם אלה ששמים עלי איזה הסתגרות, איזה קושי, איזה חבילה, איזה מלכוד בפיזיונומיה קיצונית שהוא בן מאומץ מגואטמלה - הורים מאמצים גבוהים ובהירים והוא נער נמוך עם צבע עור שחום שנמצא ב- אי הבנת הנמצא,
הוא בעצם רוצה להיות במאי קולנוע, כדי להיות הבמאי לעצמו.
אי אפשר להפריד בין גוף לנפש. ילד מאומץ אף פעם לא יהיה ילד ביולוגי, האם לאחר שלכת, תהיה התעוררות ניצני חיים לאחר השלכת. במקרה של גבורנו תשובתו "אני לא". והורים - גם הורים מאמצים רוצים בכל מאודם להפריח את השממה ולפעמים השממה מקשה להפרחתה.
30.08.2022
תרגום הקטע לערבית על-ידי קטי סלומון:
يقول صبي أن هناك فجوة كبيرة بمجرد أن يدرك أنه طفل بالتبني. ما يولد القدر من "الله" وما يولد الإنسان من "الخطأ وعدم الفهم".
هذا ما قاله شخص لديه شيء يحترق في عظامه ، والذي يمر بتسونامي في سن مبكرة ، لأنه مستعد لتحمل علم الوراثة ، لكن علم الاجتماع وعلم النفس يجعلان الأمر صعبًا جدًا عليه.
إنه يؤيد إطار عمل ، لكن لا يحبذ الاختناق من إطار.
إنه شخص لا يفهم كيف يربط بين الجسد والروح ، وكيف يربط بين الدموع والعينين ، ويجد نفسه في قصة عائلية متشابكة وإنسانية بيئية مؤلمة وعاطفية ، على الرغم من أن الوالدين بالتبني يبذلون قصارى جهدهم من أجل قام هو ووالديه الطبيعيين بضربه بسبب خطيئة تركه لأجهزته الخاصة ، لكن بعد سنوات أصبحوا على استعداد لقبوله بالحب.
يقرر بطل الفيلم توثيق نفسه من خلال تصوير وتوثيق هذا الأمر مهم أولاً وقبل كل شيء لنفسه ومن المهم أيضًا ألا يواجه الآخرون نفس التجربة
لأن أي شخص آخر في موقفه قد لا يجد إجابة لبلسم لنفسه مثله
التأكيد - "أنا شخص عادي وأنت من تضع نوعًا من العزلة علي ، بعض الصعوبة ، بعض الحزم ، بعض الفخ في علم الفراسة المتطرف. إنه ابن بالتبني من غواتيمالا - والدا جاهدان عاليان ومشرقان وهو كذلك صبي قصير ذو لون بشرة بني موجود - لا يفهم ما هو ،
إنه يريد بالفعل أن يكون مخرجًا سينمائيًا ، وأن يكون المخرج بنفسه.
من المستحيل فصل الجسد عن الروح. لن يكون الطفل المتبنى طفلًا بيولوجيًا أبدًا ، أما الأم بعد التخلص منه ، فستكون هناك إيقاظ براعم الحياة بعد التخلص منها. في حالة بطلنا ، جوابه هو "لا أفعل". والآباء - الآباء بالتبني يريدون أيضًا من كل قلوبهم أن تجعل البرية تزدهر وأحيانًا تجعل البرية من الصعب عليها أن تزدهر.
