שלמה שפירא: לא בקשתי להגיע לכל מקום / שיר

שלמה שפירא

לא בקשתי להגיע לכל מקום  

לא בקשתי להגיע לכל מקום

לא נקשרתי למסילת ברזל, קפואה בשני קצותיה

רציתי להיכנס עם צפרים נודדות,

לקבל את השמש מכל עבריה. 

שׂפתותי תלחשנה אביב עתיק

תחת שמים עצומים

רקומי כוכבים לרוב,

מול ארץ , אינסוף חיים רובצים עליה,

וכאן לחרוף כל עונות השנה.
شلومو  شــبــيرا
ترجمه من العبرية :
سمير نقاش

لَمْ أَشَأْ أَنْ أصِلَ إلى كُلِّ مَكانٍ

لَمْ أَشَأْ أَنْ أصِلَ إلى كلِّ مَكانٍ

لم أرتبِطْ بِسِكّةٍ حَدّيديةٍ جَامِدَةٍ مِنْ طرفَيْها

أرْدتُ الدّخولُ مَعَ طُيورٍ مُهاجِرَةٍ

وَأنْ أسْتَقْبلَ الشمسَ مِن كُلّ جوانِبها

تَهْمُس شَفتايَ بِربيعٍ قَديمٍ

تَحتَ سَماءٍ هَائلةٍ

فَيْضٌ مِنْ نُقوشُ الكَواكِبِ

إزاء أرضٍ حياةٌ بلا نـهايةٍ تَرْبضُ عليها

وَهُنَا تكون كُلّ مَواسِمِ السَّنَةِ شِتَاءً.

Shlomo shapira

Translated to english: Shirley Ganor

I did not ask to get to every place

I did not ask to get to every place

I did not attach to the train tracks, frozen at both ends

I wanted to enter with wandering birds,

to receive the sun from its every angle.

my lips whisper an ancient spring

from under enormous heavens

embroidered with a multitude of stars,

against the earth, an infinity of life upon it’

and here to hibernate all the seasons of the year.