שלמה
שפירא
ראיתי אנגלי
בהיד-פארק
ראיתי אנגלי בהַיְד-פַּארְק
מנציח בדידותו בעורבים
האכילם זרעונים כמו אל יונים
הם רָטְטוּ מסביבו כצפרי שיר לכל
דבר
שָׂחוּ עמו בְּרִנָּה
רָדוּ שלום בנְדָבה רבה על רגעי
שַוְעָתוֹ
צריחתם בשבילו צלילים נעימים
וכנראה, בקעו מעור רגיש של ההכללה שבלב.
מה מסתתר באיפור הצבעוני של אותו בוקר אנגלי (יוני 1990)
וגם: לא בערוצי שולל העורבים שרים עם ומעל לצפרים
והצפרים האחרות שמתחתם גם הן שרות
והקולות יחדיו קִלְקֵי לב
גבוהים
ברעש-שירה ברעמים ובתופים
כמעט חשבתי שהנה יורד גשם של אהבה.
מדוע נאמר כי צפרים מסוימות אשמות במלחמות האדם ולא האדם עצמו אשם,
שאינו יודע מתחמי שמים ומתחמי ארץ מה הם, ומה רוחו ומה פָּעֳלוֹ בתוכם.
הערה: השיר הזה עבר עריכה, לאחר תרגום השיר המקורי לערבית ואנגלית. ובכל זאת התרגומים מביאים את רוח המסר בשיר!
شلومو شــبــيرا
ترجمه من العبرية :
سمير نقاش
رَأيتُ إنكليزيّاً فِي هايد
بارك
رَأيتُ إنكليزيّاً فِي هايد بارك
خلّد غُربتَه فِي الغُربانِ ، أَطْعمهَا بذورًا
وَهَمْهَمَتْ مِنْ حولهِ كطيورٍ غرّيدةٍ
حَقيقيّةٍ.
مَاذَا تَستَّرَ بِالمكياجِ المُلونّ لِذلِك الصُبْحِ الإنكليزِيّ
الذي سَبَحَ مَعَه الغُربان ببهجه
أروا السَّلامَ كالشهدِ بِكَرمِ شديدٍ على لحظاتِ تمنياتِه
وَلم يكنْ بِها مِبْيَض هوائي، ولا رموزَ شيفرات لشرٍ مُنطفِئ
وَلا خيالاتِ شَجرةِ البّكاء، وَلا حتى اضِطرابٍ.
شَعرتُ بِأنّ الغُربانَ أيضاً
تَنامُ تحتَ قبةِ السمَاءِ
وَلا يشيرُ نَعيقُها دائمًا إلى بَدائِلَ تافِهةٍ
بِقنواتٍ ضَالةٍ وَربما نَحتاجُ للتّنفسِ نحنُ
مقابلَ كل الجلْدِ الحَسّاسِ للتَعمِيم الذي في القلبِ .
لِمَاذا نَقولُ أنّ طيورًا مُعينةً مَسئولةٌ عن حُروبِ الإنسانِ
وَلَيسَ الإنسانُ بِذاتِه ،
الذِي لا يَعرفُ مَا هِي تُخُومُ السماءِ وَالأرضِ
وَمَا رَوحُه، وما هي أفْعالَهُ.
Shlomo
shapira
Translated to
english:shirley Ganor
I Saw an Englishman in
Hyde-Park
I saw an Englishman in
Hyde Park
He perpetuated his
loneliness in the ravens
he fed them
seeds
.and they quivered around
him as song birds really
(What is hidden in the
colorful make-up of that English morning (in June 1990
that ravens spoke to him
joyfully
extract peace with great
generosity on the moments of his outcry
and there were no
ovaries of wind
no codes of extinguished
evil
no semblance of
crying
.not even
unease
I felt that even ravens
dwell beneath the skies
their cries do not
always point to tasteless exchanges
ravines of captive and
needs, perhaps, for us to breathe
.through all the
sensitive skin of the generalizations of the heart
Why is it said that
certain birds are guilty of the wars of man
and not the man
himself
who does not know what
the ranges of heaven and earth are
and what is its spirit
.and what its
deed
אין תגובות:
הוסף רשומת תגובה
תודה רבה!